Poszczególne składniki majątku i źródeł finansowania jednostki, wycenia się na bieżąco oraz obowiązkowo na dzień bilansowy. Wyceny aktywów i pasywów na dzień bilansowy (koniec roku obrotowego) dokonuje się w następujący sposób (art. 28 ustawy o rachunkowości):
• środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne wycenia się według cen nabycia lub kosztów wytworzenia, albo wartości przeszacowanej (po aktualizacji wyceny) zmniejszonych o odpisy amortyzacyjne lub umorzeniowe, a także zmniejszonych o odpisy z tytułu trwałej utraty wartości,
• nieruchomości oraz wartości niematerialne i prawne zaliczane do inwestycji wycenia się według zasad stosowanych do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych lub według ceny rynkowej, lub inaczej określonej wartości godziwej,
• środki trwałe w budowie wycenia się w wysokości ogółu kosztów pozostających w bezpośrednim związku z ich nabyciem lub wytworzeniem, pomniejszonych o odpisy z tytułu trwałej utraty wartości,
• udziały w innych jednostkach oraz inne inwestycje zaliczane do aktywów trwałych wycenia się według ceny nabycia pomniejszonej o odpisy z tytułu trwałej utraty wartości lub według wartości godziwej albo skorygowanej ceny nabycia,
• udziały w jednostkach podporządkowanych zaliczone do aktywów trwałych wycenia się według zasad określonych wyżej, lub metodą praw własności, pod warunkiem, że będzie ona stosowana jednolicie wobec wszystkich jednostek podporządkowanych,
• inwestycje krótkoterminowe wycenia się według ceny (wartości) rynkowej albo według ceny nabycia lub ceny (wartości) rynkowej, zależnie od tego, która z nich jest niższa albo według skorygowanej ceny nabycia,
• rzeczowe składniki aktywów obrotowych wycenia się według cen nabycia lub kosztów wytworzenia nie wyższych od cen ich sprzedaży netto na dzień bilansowy,
• należności oraz udzielone pożyczki wycenia się w kwocie wymaganej zapłaty, z zachowaniem zasady ostrożności,
• należności i udzielone pożyczki zaliczane do aktywów finansowych wycenia się według skorygowanej ceny nabycia, a jeżeli jednostka przeznacza je do sprzedaży w okresie do 3 miesięcy, to według wartości rynkowej lub inaczej określonej wartości godziwej,
• zobowiązania wycenia się w kwocie wymagającej zapłaty,
• zobowiązania finansowe wycenia się według skorygowanej ceny nabycia, a jeżeli jednostka przeznacza je do sprzedaży w okresie do 3 miesięcy, to według wartości rynkowej lub inaczej określonej wartości godziwej,
• rezerwy wycenia się w uzasadnionej, wiarygodnie oszacowanej wartości,
• udziały i akcje własne wycenia się według cen nabycia,
• kapitały (fundusze) własne, z wyjątkiem udziałów i akcji wycenia się w wartości nominalnej,
• własnych pozostałe aktywa i pasywa wycenia się w wartości nominalnej.
Należy mieć na uwadze, że tzw. jednostki mikro nie mogą wyceniać aktywów i pasywów według wartości godziwej i w skorygowanej cenie nabycia. Takie jednostki (mikro) – wyceniają aktywa w cenie nabycia, koszcie wytworzenia oraz w kwocie wymaganej zapłaty (czyli w wartościach historycznych), natomiast zobowiązania w kwocie wymagającej zapłaty.
______________
Zobacz także inne aktualności z serii "Bilans 2019":
1. Obowiązek badania sprawozdania finansowego
2. Inwentaryzacja roczna aktywów i pasywów
3. Wycena roczna aktywów i pasywów (bieżący artykuł)
Menu
Menu
