Podatek odroczony

Podatek odroczony to pozycja księgowa, która oznacza aktywo bądź pasywo w bilansie powstające w rezultacie różnic pomiędzy zasadami księgowymi a podatkowymi. W zależności od stosowanych standardów rachunkowości, podatek odroczony wynika z:
• chwilowych różnic pomiędzy księgową oraz podatkową wartością aktywów bądz pasywów w bilansie;
• różnych czasów rozpoznania zysków oraz strat w sprawozdaniach finansowych, które są tworzone dla potrzeb księgowych, a także podatkowych.

Trzeba zwrócić uwagę na fakt, że wyżej wymienione podejścia powinny przynieść taki sam efekt, czyli określić jednakowe aktywo lub pasywo podatkowe. Określają one te same różnice przejściowe wynikające z podatku. Jedyną różnicą jest metoda ich wyznaczenia.

W jakim celu stosujemy podatek odroczony?

Podatek odroczony umożliwia utrzymanie zasady adekwatności kosztów do przychodów.
Jednolicie z tą regułą efekt podatkowy transakcji powinien zostać wykazany w sprawozdaniu finansowym w tym samym czasookresie, w którym ujęliśmy daną transakcję. W praktyce jednakże z powodu niezgodności przepisów podatkowych, a także zasad księgowych, faktyczny obowiązek podatkowy powstaje bardzo często w innym okresie czasu niż ten, w którym jest ujmowana transakcja. Podatek odroczony daje możliwość uniknięcia tych rozbieżności i umożliwia wykazanie w sprawozdaniu zarazem rzeczywistych zobowiązań podatkowych, jak i zmianę obciążenia podatkowego w sprawozdaniu finansowym w ten sposób, aby została zachowana zasada adekwatności kosztów do przychodów.

Różnice trwałe i przejściowe

Podatek odroczony dochodowy powstaje tylko w przypadku tzw. różnic przejściowych, które w przyszłości zostaną wykonane – w długiej perspektywie efekt podatkowy i księgowy transakcji będzie taki sam. Lecz istnieją jednakże transakcje w przypadku których powstaje tzw. różnica trwała. Najpopularniejsze z nich to koszty niepodatkowe. Są to takie koszty, które zgodnie z przepisami podatkowymi, nie mogą być zakwalifikowane jako koszt. Różnice wywoływane przez wyżej wymienione koszty są trwałe, ponieważ mimo że koszt ten zmniejszy zysk księgowy, nigdy nie obniży on zysku. W sytuacji takich różnic podatek odroczony nie powstaje. Firma księguje koszt, który nie ma jednakże wpływu na zobowiązanie podatkowe i nie będzie miał. W tym przypadku nie ma zastosowania zasada adekwatności kosztów do przychodów.

Metody szacowania odroczonego podatku dochodowego

1. Metoda bilansowa
Metoda ta jest zalecana przez przeważającą większość standardów rachunkowości, w tym :
- Polską Ustawę o Rachunkowości,
- Międzynarodowe Standardy Rachunkowości (MSR),
- US GAAP.

Jednolicie z podejściem bilansowym, aktywa i pasywa z tytułu odroczonego podatku dochodowego powstają w chwili, kiedy aktywo bądz pasywo w bilansie zostaje wykazane w innej stawce dla potrzeb księgowych oraz w innej dla potrzeb podatkowych. Rozbieżność ta zniknie w chwili, gdy nastąpi zrealizowanie danego aktywa lub pasywa.

Powstanie aktywa z tytuły odroczonego podatku dochodowego powstaje gdy:
1. Pasywo księgowe jest wyższe niż pasywo podatkowe.
2. Aktywo księgowe jest niższe niż aktywo podatkowe.

Powstanie pasywa z tytułu odroczonego podatku dochodowego powstaje gdy:
1. Pasywo księgowe jest niższe niż pasywo podatkowe.
2. Aktywo księgowe jest wyższe niż aktywo podatkowe.

2.Metoda różnic czasowych
Metoda różnic czasowych sprowadzać się do identyfikacji wszystkich różnic występujących pomiędzy zyskami i stratami oraz przychodami i kosztami, które są ujmowane dla potrzeb podatkowych i księgowych w rachunku zysków i strat, określeniu jakie powstają na nich różnice i oszacowaniu aktywów i pasywów z tytułu podatku odroczonego.

Zapraszamy Państwa do uczestnictwa w szkoleniu PODATEK ODROCZONY - warsztaty praktyczne organizowanym przez Centrum Szkoleniowe FRR w KATOWICACH oraz WARSZAWIE.

źródła:
1.findict.pl
2.rp.pl
3.gofin.pl
4.ksiegowosc.infor.pl