Będzie to możliwe, jeżeli do upływu terminu złożenia zeznania za rok podatkowy, w którym otrzymał ww. dofinansowanie, podatnik złoży właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego sporządzone na piśmie oświadczenie o rezygnacji ze stosowania tych zwolnień w odniesieniu do wskazanych w nim dotacji, subwencji, dopłat, innych nieodpłatnych świadczeń lub kwot otrzymanych od agencji rządowych lub agencji wykonawczych.
Jednocześnie wydatki i koszty, w tym odpisy amortyzacyjne dokonywane od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, sfinansowane z dochodów (przychodów), których dotyczy to oświadczenie, będą mogły zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów (nie będzie tu mieć zastosowania wyłączenie z kosztów podatkowych, o którym mowa w art. 16 ust. 1 pkt 48 i 58 ww. ustawy).
Analogicznie będzie na gruncie PIT w zakresie dotacji, w rozumieniu przepisów o finansach publicznych, otrzymanych z budżetu państwa lub budżetów jednostek samorządu terytorialnego (zwolnionych z PIT na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 129 ustawy o PDOF). Z kolei kwoty otrzymane od agencji wykonawczych oraz niektóre dotacje, subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia niestanowiące dotychczas przychodu na podstawie art. 14 ust. 2 pkt 2 i ust. 3 pkt 13 ustawy o PDOF, na skutek nowelizacji będą - po złożeniu ww. oświadczenia w odpowiednim terminie - mogły stanowić przychody podatkowe.
Jednocześnie odpisy amortyzacyjne od środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych sfinansowanych z tych przychodów, będą mogły zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów (nie będzie tu mieć zastosowania wyłączenie z kosztów na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 45 ustawy o PDOF).
Od 1 stycznia 2024 r. wprowadzono również możliwość indywidualnego ustalenia stawek amortyzacyjnych dla wytworzonych we własnym zakresie środków trwałych będących budynkami (lokalami) niemieszkalnymi i budowlami, zaliczonymi do grupy 1 i 2 Klasyfikacji Środków Trwałych (KŚT), po raz pierwszy wprowadzonych do ewidencji środków trwałych danego podatnika (będącego mikro, małym lub średnim przedsiębiorcą), w przypadku gdy ten środek trwały znajduje się na obszarze gminy:
- zlokalizowanej w powiecie, w którym przeciętna stopa bezrobocia wynosi co najmniej 120% przeciętnej stopy bezrobocia w kraju oraz
- w której wskaźnik dochodów podatkowych na jednego mieszkańca w gminie jest mniejszy niż 100% wskaźnika dochodów podatkowych dla wszystkich gmin.
Omawiana preferencja umożliwi skrócenie okresu amortyzacji ww. środków trwałych (budynków i budowli niemieszkalnych) ze "standardowych" 40 lat odpowiednio do:
- 10 lat - w przypadku gdy ww. środki trwałe będą znajdowały się na obszarze gminy zlokalizowanej w powiecie, w którym przeciętna stopa bezrobocia wynosi od 120% do 170% przeciętnej stopy bezrobocia w kraju,
- 5 lat - w przypadku gdy ww. środki trwałe będą znajdowały się na obszarze gminy zlokalizowanej w powiecie, w którym przeciętna stopa bezrobocia wynosi powyżej 170% przeciętnej stopy bezrobocia w kraju.
Obecnie ryczałt od przychodów ewidencjonowanych może być opłacany m.in. przez podatników prowadzących działalność gospodarczą, jeżeli w roku poprzedzającym rok podatkowy:
- uzyskali przychody z tej działalności, prowadzonej wyłącznie samodzielnie, w wysokości nieprzekraczającej 2.000.000 euro, lub
- uzyskali przychody wyłącznie z działalności prowadzonej w formie spółki, a suma przychodów wspólników spółki z tej działalności nie przekroczyła kwoty 2.000.000 euro.
Projekt ustawy na rok 2024 zakłada podwyższenie limitu do 3.000.000 euro.
Zgodnie z obowiązującymi przepisami wolne od podatku dochodowego są m.in.:
- świadczenia otrzymane przez pracownika finansowane ze środków ZFŚS lub związków zawodowych do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 1.000 zł; w okresie od 2020 r. do końca roku podatkowego następującego po roku, w którym odwołano stan epidemii ogłoszony z powodu COVID-19 limit ten wynosi 2.000 zł,
- dopłaty do wypoczynku dzieci i młodzieży do lat 18, sfinansowane ze środków obrotowych pracodawcy; "ustawowy" limit zwolnienia w roku podatkowym wynosi 2.000 zł, przy czym w okresie od 2020 r. do końca roku podatkowego następującego po roku, w którym odwołano stan epidemii ogłoszony z powodu COVID-19, limit ten wynosi 3.000 zł.
Podwyższone limity mogą być stosowane do końca 2023 r. O ile sytuacja nie ulegnie zmianie, limity ww. zwolnień z PIT będą w 2024 r. wynosiły odpowiednio 1.000 zł i 2.000 zł.
Jeżeli sytuacja nie ulegnie zmianie, podatnicy CIT spełniający określone warunki będą również za 2024 r. opłacać tzw. minimalny podatek dochodowy. Minimalny podatek dochodowy (w wysokości 10% podstawy opodatkowania) ma być płacony przez podatników CIT, którzy w roku podatkowym:
- ponieśli stratę ze źródła przychodów innych niż z zysków kapitałowych albo
- osiągnęli udział dochodów ze źródła przychodów innych niż z zysków kapitałowych, określonych zgodnie z art. 7 ust. 1 albo art. 7a ust. 1 ustawy o PDOP, w przychodach innych niż z zysków kapitałowych w wysokości nie większej niż 2%.