Odroczenie terminu zapłaty składek ZUS w ramach tarczy antykryzysowej a koszty uzyskania przychodu pracodawcy

Z przepisów interpretacji indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (KIS) z 17 lutego 2021 r., nr 0114-KDIP2-1.4010.457.2020.1.KS wynika, że w takiej sytuacji należy posiłkować się art. 15 ust. 4g ustawy o PDOP, na podstawie którego wynagrodzenia m.in. ze stosunku pracy stanowią koszty uzyskania przychodów w miesiącu, za który są należne, pod warunkiem, że zostały wypłacone lub postawione do dyspozycji pracowników w terminie wynikającym z przepisów prawa pracy, umowy lub innego stosunku prawnego łączącego strony. W przypadku uchybienia temu terminowi, ww. należności są kosztem uzyskania przychodów z chwilą ich faktycznej wypłaty lub postawienia do dyspozycji pracowników.

Ponadto według w/w zasad zaliczane do kosztów uzyskania przychodów są również składki ZUS od wynagrodzeń pracowników, w części przez nich finansowanej. Ustawa o PDOP nie określa odrębnie daty ujmowania w kosztach podatkowych takich składek, stanowią one koszty uzyskania przychodów w tej samej dacie, w której do kosztów podatkowych zaliczane jest wynagrodzenie pracownika. Według organu podatkowego z zacytowanej interpretacji indywidualnej okoliczność, że pracodawca zapłaci pobrane składki w odroczonym terminie, nie zmienia daty ich zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów. W związku z tym, w przypadku odroczenia terminu płatności składki ZUS, pracodawca ma prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów tę część składki, która pobrana została z wynagrodzenia brutto pracownika, w momencie zaliczenia wypłaconego wynagrodzenia do kosztów uzyskania przychodów.

Ponadto w interpretacji dyrektor KIS wskazał, że przepisy wprowadzone w ramach tzw. tarczy antykryzysowej nie zmodyfikowały zasad zaliczania do kosztów uzyskania przychodów należności z tytułu wynagrodzenia pracownika, jak i składek na ubezpieczenia społeczne od tych należności. Dlatego nawet w przypadku odroczenia - w związku z COVID-19 - płatności składek ZUS w części finansowanej przez pracownika, zastosowanie znajdą ww. przepisy określające moment ujęcia w kosztach podatkowych wynagrodzeń pracowniczych.

Dyrektor KIS w w/w interpretacji uznał, że finansowane przez pracownika składki ZUS od wynagrodzeń za marzec 2020 r., mogły zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w marcu 2020 r., "w ramach" wynagrodzenia (należy mieć również na uwadze, że inaczej rozliczane są składki ZUS od wynagrodzeń pracowników w części przez nich finansowanej, gdy pracodawca jest zwolniony z ich opłacania do ZUS).