Przyjęte rozwiązania zakładają:
- podwyższenie limitu wartości składników majątku, który umożliwia jednorazowe zaliczenie wydatków na nabycie tych składników do kosztów podatkowych
z obecnych 10 000 zł do 20 000 zł
- podwyższenie limitu wartości odpisów amortyzacyjnych zaliczanych jednorazowo do kosztów uzyskania przychodów przez małych podatników oraz podatników, którzy w roku podatkowym rozpoczęli prowadzenie działalności od wartości początkowej środków trwałych zaliczanych do tzw. grupy 3–8 Klasyfikacji Środków Trwałych (maszyny, urządzenia i środki transportu), z wyłączeniem samochodów osobowych
z obecnych 50 000 euro do 100 000 euro
- podwyższenie limitu odpisów amortyzacyjnych zaliczanych jednorazowo do kosztów uzyskania przychodów od wartości początkowej fabrycznie nowych środków trwałych zaliczanych do tzw. grupy 3–6 i 8 Klasyfikacji Środków Trwałych (maszyny i urządzenia)
z obecnych 100 000 zł do 200 000 zł
- podwyższenie limitów, które warunkują możliwość ustalenia indywidualnych stawek amortyzacyjnych dla używanych lub ulepszonych środków trwałych, po raz pierwszy wprowadzonych do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podatnika:
obecnie okres amortyzacji środków trwałych zaliczonych do grupy 3–6 i 8 (maszyny i urządzenia), nie może być krótszy niż 24 miesiące, gdy ich wartość początkowa nie przekracza 25 000 zł – po zmianie do 50 000 zł
obecnie okres amortyzacji środków trwałych zaliczonych do grupy 3–6 i 8 (maszyny i urządzenia), nie może być krótszy niż 36 miesiące, gdy ich wartość początkowa nie przekracza 50 000 zł – po zmianie do 100 000 zł.
