W okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii ogłoszonego z powodu koronawirusa pracodawcy, u których wystąpił spadek obrotów określony w art. 15g ust. 9 specustawy w sprawie COVID-19 lub istotny wzrost obciążenia funduszu wynagrodzeń (zdefiniowane w przepisach tarczy 4.0) będą mogli zawiesić obowiązki:
• tworzenia lub funkcjonowania ZFŚS
• dokonywania odpisu podstawowego na ZFŚS
• wypłaty świadczeń urlopowych
Należy mieć na uwadze, że jeżeli u pracodawcy działają reprezentatywne organizacje związkowe, o których mowa w art. 15g ust. 11 pkt 1 albo 2 specustawy w sprawie COVID-19, zawieszenie podanych obowiązków musi nastąpić w porozumieniu z tymi organizacjami związkowymi.
Przepisy tarczy 4.0 przewidują również, że w okresie zagrożenia epidemicznego lub epidemii zapisy układu zbiorowego pracy lub regulaminu wynagradzania, zakładające wyższy odpis na ZFŚS niż to wynika z ustawy o ZFŚS, nie będą stosowane a w zakresie wysokości odpisu, będą obowiązywały przepisy ustawy o ZFŚS.
Tarcza 4.0 zawiera również:
• ograniczenie wysokości odprawy
• ograniczenie odszkodowania lub
• innego świadczenia pieniężnego wypłacanego w związku z rozwiązaniem umowy o pracę
Tego rodzaju świadczenia nie będą mogły przekroczyć 10-krotności minimalnego wynagrodzenia za pracę, przy czym ograniczenie to będzie obowiązywało tylko w okresie zagrożenia epidemicznego lub epidemii, wprowadzonych w związku z COVID-19. Należy pamiętać, że z możliwości wypłaty niższych odpraw będą mogli skorzystać tylko ci pracodawcy, u których wystąpi spadek obrotów wskazany w art. 15g ust. 9 specustawy w sprawie COVID-19 lub istotny wzrost obciążenia funduszu wynagrodzeń (określony w tarczy 4.0.).
Menu
Menu
