W świetle aktualnych stanowisk organów podatkowych, FA VAT potwierdzająca świadczenie usługi niematerialnej, jest dla podatników niewystarczającą podstawą do odliczenia VAT. Na dzień dzisiejszy organy podatkowe twierdzą, że w przypadku nabywania usług o tzw. „charakterze niematerialnym” podatnik zobowiązany jest również do zgromadzenia dowodów materialnych, które potwierdzą fakt ich wykonania i to na podatniku spoczywa ciężar dowodu w tym zakresie. Również sądy podtrzymywały stanowisko organów podatkowych podkreślając, że samo wystawienie faktury i dokonanie zapłaty nie stanowi przesądzającego dowodu, że usługa niematerialna została faktycznie wykonana.
W dniu 18 lipca 2019 r. zapadł inny korzystny wyrok dla podatników VAT - WSA w Gliwicach, sygn. akt I SA/Gl 48/19, w którym wyjaśniono że nie ma podstaw, aby organ podatkowy domagał się od podatnika posiadania materialnych dowodów potwierdzających wykonanie usług niematerialnych, np. zdjęć, wizualizacji, opracowania planów marketingowych i innych szczegółowych dowodów realizacji zlecenia odpowiadającego postanowieniom umów.
W uzasadnieniu w/w wyroku czytamy między innymi: "(...) przesłanką odliczenia naliczonego podatku od towarów i usług jest legitymowanie się przez podatnika odpowiednim dokumentem (jest nim m.in. faktura). Jednocześnie, ten szczególnego rodzaju rachunek musi być zgodny z rzeczywistym przebiegiem zdarzeń gospodarczych. (...) Równocześnie, wbrew twierdzeniom Organu odwoławczego, na wypadek korzystania z usług niematerialnych (marketingowych) ustawodawca nie sformułował wymogu jakiegoś szczególnego ich dokumentowania w ramach realizacji instrumentalnych obowiązków podatkowych. Tym samym, w tym zakresie na podatniku nie ciążą żadne wyjątkowe, ponadstandardowe powinności dokumentacyjne, których niespełnienie może dla tego podmiotu skutkować negatywnymi konsekwencjami zarówno w sferze prawa materialnego, jak i procesowymi. Wszystko to sprawia, że organy podatkowe (...) są władne odwoływać się do wszelkich legalnych dowodów, w tym do dokumentacji posiadanej przez podatnika. Jej brak, sam w sobie nie oznacza jednak niekorzystnych następstw dowodowych dla strony postępowania podatkowego. Implikuje on natomiast konieczność poszukiwania przez administrację podatkową innych dowodów, obiektywnie dostępnych w danych okolicznościach, tak aby ustalić prawdę materialną. (...)."
Na „teraz" trudno jednak jednoznacznie stwierdzić, jakie stanowisko w omawianej sprawie zajmie NSA.
Menu
Menu
