Ustawa o Pracowniczych Planach Kapitałowych, która wejdzie w życie 1 stycznia 2019 r. zakłada utworzenia systemu dobrowolnego gromadzenia oszczędności na przyszłą emeryturę pracownika.
Wpłaty mają obejmować:
• pracowników (zatrudnionych na podstawie umowy o pracę),
• pracodawcę,
• państwo.
Pracownicze plany kapitałowe mają być finansowane w następujący sposób:
• wpłata uczestnika PPK, czyli pracownika ma wynosić od 2% do 4%,
• wpłata pracodawcy ma wynosić od 1,5% do 4%,
• coroczna dopłata z budżetu państwa 240zł,
• tzw. „opłata powitalna” z budżetu państwa w wysokości 200zł.
Z wyliczenia wynika, ze maksymalna wpłata na PPK w przypadku jednego pracownika mogłaby więc wynosić łącznie 8%.
Wpłata podstawowa finansowana przez uczestnika PPK (pracownika) będzie mogła wynosić również mniej niż 2% (jednak nie mniej niż 0,5% wynagrodzenia), jeżeli wynagrodzenie takiego uczestnika osiągane w danym miesiącu (z różnych źródeł) nie przekracza kwoty odpowiadającej 1,2-krotności minimalnego wynagrodzenia.
Ustawa wejdzie w życie stopniowo dla różnych firm:
• firmy zatrudniające powyżej 250 osób zaczną stosować jej przepisy od 1 lipca 2019 r.,
• firmy zatrudniające co najmniej 50 osób zaczną stosować jej przepisy od 1 stycznia 2020 r.,
• firmy zatrudniające co najmniej 20 osób zaczną stosować jej przepisy od 1 stycznia 2021 r.,
• pozostałe firmy zaczną stosować jej przepisy od 1 stycznia 2021 r.
Ustawa została podpisana przez prezydenta 19 listopada 2018 r.. Według wyjaśnień Ministerstwa ma ona rozwiązać problem głodowych emerytur w Polsce. Według szacunków rządu program PPK dotyczyć będzie około 11 mln osób. Należy jednak pamiętać, że wśród nich nie znajdą się osoby prowadzące jednoosobową działalność gospodarczą.
Dorota Andrychowska
______________________________________________________________________________
Zapraszamy na szkolenie: Zmiany w Prawie Pracy organizowane przez Fundację Rozwoju Rachunkowości
Menu
Menu
