W firmach, w których założono fundusz socjalny dla pracowników, wypłacane są świadczenia urlopowe tj. środki pieniężne na tzw. „wczasy pod gruszą”.
Utworzenie Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych mają obowiązek pracodawcy, którzy:
- posiadają działalność w postaci jednostek budżetowych oraz samorządowych zakładów budżetowych, niezależnie od liczby zatrudnionych pracowników;
- zatrudniają minimum 20 pracowników w przeliczeniu na pełne etaty (według stanu na 1 stycznia danego roku).
Natomiast w przypadku pracodawcy, który zatrudnia w swojej firmie mniej niż 20 osób w przeliczeniu na pełne etaty, nie jest obowiązkowe utworzenie Funduszu – może to zrobić dobrowolnie. Wtedy do kosztów uzyskania przychodu pracodawca ma możliwość zaliczyć zarówno wpłacone kwoty na ZFŚS, jak również kwoty świadczeń urlopowych, które wypłacono. Warto zwróci uwagę, że wydatki, które właściciel firmy poniósł na działalność socjalną opisaną w przepisach o ZFŚS, nie zaliczą się do kosztów uzyskania przychodu.
ZFŚS reguluje ustawa o Funduszu, a także dołączony do niej regulamin, który określa zagadnienie rozporządzania jego środkami. Zgodnie z literą prawa, nie nakazuje ono wyboru tylko jednej formy świadczenia - oczywiście po konsultacji z zatrudnianymi pracownikami i zgodnie z ustawą o ZFŚS.
Obecnie pracownik może uzyskać różnego rodzaju świadczenia urlopowe ze środków ZFŚS bądź ze środków obrotowych pracodawcy. Możemy do nich zaliczyć m.in.:
- świadczenia urlopowe,
- świadczenie na tzw. „wczasy pod gruszą”- środki pieniężne wypłacane w formie dofinansowania wczasów samodzielnie zorganizowanych przez pracownika,
- dofinansowanie do wyjazdów wakacyjnych dzieci pracowników.
1. Rozliczanie wczasów pod gruszą
Ze środków pochodzących z ZFŚS bądź obrotowych pracodawcy, pracownicy mogą uzyskać dopłatę do pokrycia kosztów związanych z wypoczynkiem, tzw. „wczasów pod gruszą”. W sytuacji, kiedy wypłata środków pieniężnych następuje z ZFŚS, dofinansowanie może zostać zwolnione ze składek na poczet ZUS w całości, a także z podatku - w pewnej części lub całości, oczywiście po spełnieniu określonych warunków.
Dopłata do wczasów „pod gruszą” musi być zgodna z przepisami o ZFŚS – przede wszystkim należy mieć na uwadze kryterium socjalne. Świadczenia wypłacane pracownikom powinny stanowić rożne kwoty. Zwolnione w całości z podatku dochodowego będą „wczasy pod gruszą”, jeśli wysokość dopłaty do nich nie jest wyższa niż 380 zł w roku podatkowym, łącznie z pozostałymi świadczeniami uzyskiwanymi z funduszu w tym roku lub jedynie w części, jeśli świadczenia są wyższe. W sytuacji dofinansowania tego samego typu, które jest wypłacane z środków obrotowych pracodawcy, świadczenie jest opodatkowane i należy odprowadzić składki na ubezpieczenie zdrowotne i społeczne.
2. Rozliczanie świadczeń urlopowych
W ustawie o Zakładowym Funduszu Świadczeń Socjalnych znajdują się zapisy o dofinansowaniu wypoczynku pracowników w formie świadczeń urlopowych. Możemy przeczytać, że są one wypłacane tylko i wyłącznie przez pracodawców, którzy nie należą do sfery budżetowej i którzy zatrudniali wg stanu na 1 stycznia danego roku mniej niż 20 pracowników w przeliczeniu na pełne etaty oraz nie założyli funduszu socjalnego. Należą się one niezależnie od sytuacji materialnej, rodzinnej, życiowej pracownika. Wysokość świadczeń urlopowych nie może być wyższa od kwoty odpisu zasadniczego, który obowiązuje w danym roku. Odpis jest ustalany stosownie do charakteru zatrudnienia pracownika jak również jego wymiaru etatu.
Pracownik, który chciałby otrzymać świadczenie, musi wykorzystać w danym roku z urlopu wypoczynkowego – co najmniej 14 kolejnych dni kalendarzowych. Świadczenie to jest zwolnione ze składek na ubezpieczenia zdrowotne i społeczne, lecz trzeba od niego potrącić zaliczkę na podatek dochodowy.
Pracodawca ma prawo zrezygnować z ZFŚS przy czym musi spełnić kilka warunków z tworzenia ZFŚS – wynika to z artykułu art. 4 ustawy z dnia 4 marca 1994 roku o Zakładowym Funduszu Świadczeń Socjalnych. Sytuacja ta jednak nie dotyczy jednostek budżetowych i samorządowych zakładów budżetowych, które bez względu na liczbę pracowników tworzą ZFŚS oraz mają obowiązek dokonywać odpisów wynikających z ustawy o ZFŚS oraz nie mogą zlikwidować ZFŚS.
Powstaje zatem pytanie: co się dzieje z zgromadzonymi środkami ZFŚS po likwidacji funduszu?
Odpowiedz na to pytanie daje nam treść art. 12 ustawy o ZFŚS, zgodnie z którym pracodawca jest zobowiązany do prowadzenia oddzielnego rachunku bankowego, który jest przeznaczony na środki z ZFŚS. Dowodzi to o odrębności środków z ZFŚS od środków obrotowych. Dodatkowo art. 12 ust. 2 dokładnie określa, że środki z funduszu nie podlegają egzekucji chyba, że jest prowadzona w związku z zobowiązaniami funduszu. Wobec powyższego, pracodawca nie ma prawa rozporządzać dowolnie środkami zgromadzonymi w ramach funduszu.
Ochronną funkcję pełnią również przepisy karane, które są zawarte w ustawie o ZFŚS, które regulują, iż ten kto jest pracodawcą i nie przestrzega przepisów ustawy lub podejmuje kroki niezgodne z przepisami ustawy, podlega karze grzywny. Art. 11 w jasny sposób uniemożliwia pracodawcy przejęcie środków z funduszu nawet po likwidacji ZFŚS – „środki Funduszu niewykorzystane w danym roku kalendarzowym przechodzą na rok następny”. Oznacza to, że pracodawca jest zobowiązany do prowadzenia funduszu aż do chwili całkowitego umorzenia jego środków.
Zapraszamy Państwa do uczestnictwa w szkoleniu ZAKŁADOWY FUNDUSZ ŚWIADCZEŃ SOCJALNYCH – PROBLEMY PRAKTYCZNE PO ZMIANACH PRZEPISÓW organizowanym przez Centrum Szkoleniowe FRR w KATOWICACH oraz WARSZAWIE.
źródło:
1.infor.pl
2.kadry.infor.pl
3.kadry.infor.pl
4.kadry.infor.pl
5.placewfirmie.pl
Menu
Menu
