Ustalając progi istotności stosuje się często ilościowe (ale ustalone procentowo) poziomy istotności oparte na wielkościach typu:
- zysk brutto,
- zysk netto,
- przychody ze sprzedaży,
- suma bilansowa,
- kapitał podstawowy itd.
Według Międzynarodowej Federacji Księgowych (IFAC) przy ustalaniu progu istotności przyjmuje się:
- 1%-3% sumy bilansowej,
- 1%-3% przychodów ze sprzedaży,
- 3%-7% wyniku finansowego brutto.
Natomiast w opracowaniach na temat rachunkowości przy ustalaniu progu istotności przyjmuje się najczęściej:
- 0,5%-1% sumy bilansowej,
- 0,5% - 1% przychodów ze sprzedaży,
- 1%-2% kapitałów własnych,
- 5%-10% zysku brutto.
Podstawa ustalenia istotności zależy w dużej mierze od branży, w której prowadzi działalność firma:
- zysk brutto – to na pewno podstawa zalecana dla spółek giełdowych, ze względu na to, że jest to najważniejszy miernik kondycji spółki dla jej odbiorców,
- suma bilansowa oraz wartość przychodów ze sprzedaży - to ważne kryteria dla odbiorców sprawozdań finansowych jednostek handlowych i jednostek produkcyjnych,
- wartość kapitału – to z kolei kryterium ważne dla spółek inwestycyjnych i banków,
- wartość środków trwałych lub nieruchomości inwestycyjnych – to z kolei częsta podstawa wyznaczania istotności dla jednostek z branży budowlanej, zarządzających nieruchomościami, czy też jednostek w początkowej fazie rozwoju (dopiero inwestują w swój biznes i nie osiągają na razie zakładanego poziomu przychodów ze sprzedaży).
