Zmiany w amortyzacji środków trwałych od 1 stycznia2021 r.

Podatnicy mogą amortyzować środki trwałe za pomocą indywidualnych stawek amortyzacyjnych, przy czym jest to możliwe przykładowo w odniesieniu do używanych środków trwałych, po raz pierwszy wprowadzonych do ewidencji danego podatnika.

Przed zmianą przepisów środki trwałe uważało się za używane w przypadku:
•    środków trwałych z grupy 3-6 i 8 KŚT oraz środków transportowych (w tym samochodów osobowych) – jeżeli podatnik udowodni, że przed ich nabyciem były wykorzystywane co najmniej przez okres 6 miesięcy,
•    niektórych budynków i budowli – jeżeli podatnik wykaże, że przed ich nabyciem były wykorzystywane co najmniej przez okres 60 miesięcy.

Do końca 2020 r. na potrzeby stosowania indywidualnej stawki amortyzacyjnej nie było wymogu, aby takie środki trwałe były używane przez inny podmiot. Mogły być to również przykładowo środki trwałe używane przez samego podatnika na podstawie umowy leasingu operacyjnego, natomiast po wykupie takiego środka trwałego z tego leasingu, można było amortyzować go przy zastosowaniu stawki indywidualnej.

Od 1 stycznia 2021 r. w wyniku nowelizacji przepisów środki trwałe uznawane są za używane, jeżeli podatnik udowodni, że przed ich nabyciem były wykorzystywane przez podmiot inny niż podatnik co najmniej przez w/w okres, czyli przykładowo 6 miesięcy. Nowe rozwiązania stosuje się do środków trwałych wprowadzonych do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych począwszy od 1 stycznia 2021 r.

Nowe regulacje wydłużyły również okres, w którym podatnicy mogą dokonywać jednorazowo odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych, które zostały nabyte w celu produkcji towarów związanych z przeciwdziałaniem COVID-19 i wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Za towary związane z przeciwdziałaniem COVID-19 uważa się w szczególności: maseczki ochronne, respiratory, środki odkażające, medyczną odzież ochronną, ochraniacze na obuwie, rękawiczki, okulary, gogle, środki do dezynfekcji i higieny rąk.

Prawo do jednorazowej amortyzacji dotyczyło dotychczas wyłącznie środków trwałych wprowadzonych do ewidencji w 2020 r., obecnie preferencyjne zasady będą obowiązywać do końca miesiąca, w którym zostanie odwołany stan epidemii ogłoszony z powodu COVID-19.
Zgodnie z przepisami podatnicy mogli podwyższać stawki podane w wykazie stawek amortyzacyjnych KŚT dla maszyn i urządzeń zaliczonych do grupy 4-6 i grupy 8 KŚT, które są poddane szybkiemu postępowi technicznemu, przy zastosowaniu współczynników nie wyższych niż 2,0. Ponadto stawki z wykazu KŚT, w odniesieniu do wszystkich środków trwałych podatnicy mogli obniżać według własnego uznania.

W 2021 roku zastosowanie podwyższenia/obniżenia stawki amortyzacyjnej nie jest już możliwe w odniesieniu do środków trwałych wykorzystywanych przez podatników:
•    CIT/PIT – w działalności, z której dochody podlegają zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym, w okresie korzystania z takiego zwolnienia,
•    PIT – dodatkowo w działalności, z której przychody podlegają opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych, podatkiem tonażowym lub zryczałtowanym podatkiem od wartości sprzedanej produkcji, o którym mowa w ustawie z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych, w okresie tego opodatkowania.

W tym przypadku nowe ograniczenia stosuje się do środków trwałych wprowadzonych do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych począwszy od 1 stycznia 2021 r.