Celem rozporządzenia Ministra Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej z dnia 26 marca 2021 r. (Dz. U. z 29 marca 2021 r. pod poz. 572) jest zapewnienie prawidłowej realizacji obowiązków ewidencyjnych oraz sprawozdawczych jednostek, wynikających z przepisów ustawy o rachunkowości, ustawy o finansach publicznych, a także z art. 45 ust. 5 updof.
Obowiązkiem publikacji w MSiG są objęte roczne sprawozdania finansowe jednostek, do których nie ma zastosowania art. 69 ustawy o rachunkowości (jednostek, które nie podlegają wpisowi do rejestru przedsiębiorców KRS), ale równocześnie zobowiązanych do poddania badaniu rocznego sprawozdania finansowego na podstawie art. 64 ustawy o rachunkowości.
Podstawę opodatkowania ryczałtem (CIT-em estońskim) określa art. 28n updop. Przewiduje on cztery podstawy opodatkowania, wyodrębnione w oparciu o rodzaj (kategorię) dochodu podatkowego ustalonego w sposób określony w art. 28m updop.
Zgodnie z art. 69 ust. 1 i 2 ustawy o rachunkowości złożenie rocznego sprawozdania finansowego wraz z innymi wymaganymi dokumentami we właściwym rejestrze sądowym (KRS) powinno nastąpić w ciągu 15 dni od dnia zatwierdzenia tego sprawozdania.
Przedmiot opodatkowania CIT-em estońskim – dochód z zysku netto, dochód z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością, dochód z ukrytych zysków, dochód z tytułu nieujawnionych operacji gospodarczych oraz dochód z tytułu zmiany wartości składników majątku.
Przekazanie rocznego sprawozdania finansowego wraz z innymi dokumentami do Szefa Krajowej Administracji Skarbowej (KAS) przez podatników podatku dochodowego od osób prawnych dotyczy tylko podatników CIT niewpisanych do rejestru przedsiębiorców KRS.
Jeżeli podatkowe koszty uzyskania przychodów przekraczają u podatnika CIT sumę podatkowych przychodów, różnica jest stratą podatkową z danego źródła przychodów.
Najpóźniej na 15 dni przed zgromadzeniem wspólników, walnym zgromadzeniem akcjonariuszy lub walnym zgromadzeniem członków albo przedstawicieli członków, część jednostek sporządzających roczne sprawozdanie finansowe powinna je udostępnić w swojej siedzibie osobom z organów założycielskich w celu zapoznania się z jego treścią.
Zasadniczo podatnik, który w latach podatkowych poprzedzających pierwszy rok opodatkowania ryczałtem osiągnął stratę ze źródła przychodów i nabył prawo do jej odliczenia na zasadach określonych w art. 7 ust. 5 updop, traci prawo do tego odliczenia, począwszy od pierwszego roku opodatkowania ryczałtem (CIT estoński).